گردشگری برزیل | کوه کله قندی شوگر لوف

شهر ریودوژانیرو در بین کوه‌ها و دریا واقع شده و به قدری تماشایی است که یونسکو در سایت میراث جهانی از ریو به‌عنوان مکانی فوق‌العاده زیبا در میان بزرگ‌ترین شهرهای دنیا نام برده است. چنین تحسین و تمجیدی از سوی سازمان یونسکو صرفاً به دلیل مناظر طبیعی نیست بلکه چشم‌انداز فرهنگی شهری و ترکیب معماری و فضای سبز ریو بیانگر رشد شهری آن می‌باشد.

 

ریودوژانیرو دومین شهر بزرگ برزیل است که در بین سال‌های ۱۷۶۳ تا ۱۹۶۰، زمانی که برزیلیا (پایتخت کنونی برزیل) شکل گرفت، پایتخت این کشور به شمار می‌رفت. این شهر توسط استعمارگران پرتغالی در اواسط دهه‌ی ۱۵۰۰ پایه‌گذاری شد و به‌عنوان بندرگاه و مسیری برای حمل و نقل طلا از معادن داخلی کشور مورد استفاده قرار گرفت. در طول تاریخ این کشور، به نظر می‌رسید که ریو همواره از منابع و دارایی‌های طبیعی خود آگاه بوده است؛ کوه‌های سر به فلک کشیده‌ی پشت شهر، کوه کله قندی شوگر لوف (Sugar Loaf) که بر فراز بندر آن قد برافراشته است و سواحل طویل هلالی شکل آن که همگی جزو برترین جاذبه‌های گردشگری آن در تور برزیل محسوب می‌شوند. این چشم‌اندازهای بی‌نظیر در کنار ساختمان‌های باشکوهی که هر یک به دوره‌ای از تاریخ ریو تعلق دارند، در توسعه‌ی این شهر به عنوان مقصد اصلی تور برزیل نقش به سزایی  داشته‌اند.

 

 کوه کله قندی شوگر لوف | Sugar Loaf

برجسته‌ترین، بهترین و شناخته شده‌ترین مشخصه ریودوژانیرو، قله سنگی شوگِر لوف است که در ارتفاع ۳۹۴ متری از سطح بندر قرار دارد. این کوه کله‌قندی در نقطه‌ای از زمین قرار گرفته و در امتداد بندر کشیده شده و از طریق مسیر خاکی باریکی به شهر متصل شده است. می‌توان با استفاده از تله کابین از مبدأ «پراسا جنرال تیبرسو» (Praça General Tibúrcio)  تا بالای قله‌ی کم ارتفاعی به نام «مورو دا اورکا» (Morro da Urca) که از دومین مسیر کابلی تا قله‌ی  شوگر لوف کشیده شده حرکت کنید. از این منطقه شما می‌توانید تمام سواحل کوهستانی، خلیج و جزایرش را دور تا دور احاطه کرده است، تماشا کنید. در قسمت زیرین این منطقه، ساحلی به امتداد صد متر با نام «پرایا دا اورکا» (Praia da Urca) به چشم می‌خورد که در نزدیکی مرکز اصلی ریو، در میان تپه «مورو کارا دو کائو» (Cara de Cão) و کوه شوگر لوف قرار گرفته است.

 بر فراز تپه «کارا دو کائو» سه قلعه نظامی قرار دارد که از این میان تنها بازدید از قلعه‌ی ستاره‌ای شکل «سائو جائو» (São João) که متعلق به قرن شانزدهم می‌باشد برای عموم آزاد است.

گردشگری برزیل| کلیسای جامع

کلیسای جامع | Cathedral

کلیسای جامع سبک نئوگوتیک در سال 1913 تا 1967، در مکانی که یک کلیسای قدیمی‌تر قرار داشته، ساخته شده است. هم زمانی ساخت این بنا با جنگ جهانی اول و دوم، حمل و نقل موزاییک و سایر اقلام تزئینی را از ایتالیا دشوار می‌کرد. در سال 1954، این کلیسا در چهارصدمین سالگرد پایه‌ریزی شهر سائوپائولو وقف شد. بر روی نمای بیرونی کلیسا، نوشته‌هایی برگرفته از سخنان مسیح و رهنمودهای او برای مردم به چشم می‌خورد. با این که کل بنا متأثر از سبک هنری نئوگوتیک است اما گنبد آن کاملاً هنر رنسانسی را به نمایش می‌گذارد. فضای داخلی کلیسا نیز ویژگی‌های بسیار جذاب و دیدنی را در خود جای داده است: یک نقاشی شیشه‌ای بزرگ که تاریخ کاتولیک‌های برزیل را به تصویر می‌کشد، همچنین کتیبه‌ای که نام گیاهان برزیلی بر روی آن نوشته شده است. حتی نام جانوران بومی برزیل مثل «آرمادییو» نیز در اینجا یاد شده است. گردشگران همچنین می‌توانند از زیرزمین کلیسا که مجسمه‌های مرمر و قبرها در آنجا قرار دارد، بازدید کنند. کلیسای جامع در بخش تاریخی شهر قرار دارد و بهترین مکان برای آغاز تور پیاده‌روی در بخش قدیمی شهر است.

مرکز مستندسازی نازی‌ها در آلمان

مرکز مستندسازی زمین‌های گردهمایی حزب نازی

اینجا یکی از مهم‌ترین موزه‌های آلمان در رابطه با جان‌فرساترین دوران تاریخ کشور است. در یک جناح سالن کنگره، جایی که گردهمایی‌های حزب نازی برگزار می‌شد، قابل‌توجه‌ترین نمایشگاه به نام ترور و فریفتگی برپاست، این مکان با ۱۳۰۰ متر فضا، به طور خاص درباره ضربه‌های رژیم بر نورنبرگ و دادگاه‌هایی که بعد از جنگ در اینجا برگزار می‌شدند توضیح می‌دهد.

خانه آلبرشت دورِر آلمان

خانه آلبرشت دورِر | Albrecht Dürer's House

خانه آلبرشت دورر جایی است که این هنرمند مشهور رنسانسی از سال ۱۵۰۹ تا زمان مرگش در ۱۵۲۸ در آن زندگی می‌کرد. امروزه این خانه تبدیل به موزه‌ای از زندگی و آثار وی شده است. این هنرمند به ویژه به خاطر چاپ دستی‌هایش بسیار شهرت داشت. از جاذبه‌های دیگر این حوالی می‌توان به «تیِرگارتْنِر» (Tiergärtner) یک میدان کوچک قرون وسطایی و خانه قدیمی دیگری از اواخر قرن ۱۶ به نام «فِمبوهاوس» (Fembohaus) اشاره کرد که امروزه محل موزه‌ هایمات (Heimatmuseum) با نمایشگاه‌هایی مرتبط به تاریخ شهر شده است.

متروی مسکو

متروی مسکو (Moscow Metro)

متروی مسکو بیشتر شبیه به یک گالری هنری است تا یک سیستم حمل‌ونقل! این مترو با داشتن ایستگاه‌های متفاوت از لحاظ ساختار بصری و معماری علاوه بر مسافران روزانه، بازدیدکنندگان بسیاری را به خود جذب می‌کند. در طراحی ایستگاه‌های مترو از نقش‌های برجسته، حاشیه‌های زینتی ، سنگ‌های مرمر، مجسمه‌های برنز ، شیشه‌های رنگی و موزاییک‌های بی‌شماری استفاده شده است که تمی از مد روم شرقی را در خود جای داده است.

متروی زیرزمینی مسکو در سال ۱۹۳۵ با ۱۳ ایستگاه در طول ۱۱ کیلومتر ساخته شد که اولین سیستم راه زیرزمینی اتحاد جماهیر شوروی به حساب می‌آمد. در سال ۲۰۱۶ این مترو به ۲۰۰ ایستگاه مجهز و خط ریلی آن به طول ۳۳۳ کیلومتر رسید و لقب پنجمین خط متروی بلند جهان را از آن خود کرد، جالب است بدانید ۷ ایستگاه این مترو در طول جنگ جهانی ساخته شد!

به گزارش گروه حمل‌و‌نقل مسکو، این مترو با دقت ۹۹ درصدی، رکورددار ورود و خروج به‌موقع قطار‌ها در زمان‌های معین است و فاصله انتظار قطار در ساعت شلوغی به ۹۰ ثانیه می‌رسد. این مترو همچنین با عمق حداکثری ۷۴ متر در ایستگاه پابدی پارک (Park Pobedy) یکی از عمیق‌ترین مترو‌ها در جهان به حساب می‌آید.

کلیسای جامع سنت باسیل

کلیسای جامع سنت باسیل (Cathedral of St.Basil) 

حتی اگر تا به حال به مسکو سفر نکرده باشید حتماً بارها و بارها تصاویر این گنبدهای رنگی زیبا در میدان سرخ را دیده‌اید. کلیسای جامع باسیل که امروزه به نماد شهر مسکو بدل شده است در قرن شانزدهم و به مناسبت پیروزی روسیه بر تاتار‌ها ساخته شده است.

نکته‌ی جالب‌توجه کلیسای واسیلی (باسیل) این است که رنگ آمیزی منحصر به فرد آن از قرن ۱۷ به آن اضافه شد؛ قبل از آن رنگ اصلی کلیسای جامع سفید بوده است که با سنگ‌های سفید کرملین تطابق داشته باشد.

سینت باسیل که از تجمیع ۹ کلیسا و به دستور ایوان مخوف ساخته شده است، نمایانگر موقیعت جغرافیایی و ریشه‌های شرقی-غربی کشور پهناور روسیه و از شاهکار‌های هنر ارتودوکس به حساب می‌آید. شایان ذکر است که این کلیسا بارها در دچار آتش‌سوزی شده‌ است اما به سرعت مورد بازسازی قرار گرفته و در حال حاضر جزو فهرست میراث جهانی یونسکو می‌باشد.

پل بندرگاه سیدنی

پل بندرگاه سیدنی | Sydney Harbour Bridge

پل بندرگاه سیدنی (در زبان مردم محلی «قلاب چنگکی») مشهورترین اثر در شهر قبل از ساخت خانه اُپرا بوده است. این پل در سال 1932 ساخته شد و هنوز هم به عنوان بزرگ‌ترین پل قوسی فولادی در جهان باقی مانده است. این پل سواحل شمالی و جنوبی بندرگاه را با یک قوس به هم متصل کرده و 134 متر بالاتر از سطح آب می‌باشد. افزایش ترافیک پل، سازندگان را ترغیب کرد که در سال 1992 تونل بندرگاه را احداث کنند، اما هنوز هم رانندگانِ علاقه‌مند دیدن منظره‌ی آبی دریا، از روی پل عبور می‌کنند.

باغ‌های گیاه‌شناسی سلطنتی ملبورن استرالیا

باغ‌های گیاه‌شناسی سلطنتی | Royal Botanic Gardens

یکی از برترین جاذبه‌های گردشگری در فاصله اندکی از CBD، باغ‌های گیاه‌شناسی سلطنتی هستند. این باغ‌ها که در سال۱۸۴۶ تأسیس شدند، در میان یکی از بهترین‌های نوع خود در جهان رتبه‌بندی می‌شوند. این مجموعه ۴۰ هکتار مساحت داشته و بیش از ۵۰ هزار گیاه، شامل گونه‌های نادر را در خود جای‌داده است و سالانه توسط ۱.۵ میلیون نفر را جذب می‌کند. باغ کودکان موسسه‌ی «یان پاتر» برای تشویق نسل بعدی باغبان‌ها طراحی شده است و در تابستان نیز تئاترهای زنده جزو رویدادهای برجسته این قسمت هستند.

جاهای دیدنی مکزیکو سیتی

مکزیک کشور رنگ ها و زیبایی ها است. سواحل عالی ، جنگل ها و کوه ها در کنار جاذبه های تاریخی دست ساز بشر آن را  به یکی از برترین مقصد های گردشگری در جهان تبدیل نموده است.

مکزیکوسیتی توسط اسپانیایی ها به جای تنوکتیتلان در قرن ۱۶ میلادی بنا نهاده شد. این شهر به عنوان پایتخت ، نه تنها آثار  تاریخی و طبیعی زیادی دارد بلکه در بین مهم ترین مرکز های تجاری و مالی آمریکای لاتین قرار گرفته است. درادامه به برخی ازجاهای دیدنی مکزیکو سیتی اشاره می نماییم.

جاهای دیدنی مکزیکو سیتی

• موزه سمیه: در این موزه بیش از ۶۰ هزار اثر هنری مکزیکی و اروپایی که توسط میلیارد مکزیکی به نام کارلوس اسلیم جمع آوری شده اند را می توان دید. وی به یاد بود همسرش ، سمیه جمایل ، این بنا را برپا و به این نام نام گذاری نمود. مجسمه هایی از هنرمندان معروف هم در آن جا نگه داری می شوند. مجسمه مرد متفکر اثر آگوست رودن ، مجسمه نوازنده ترومپت اثر سالوادور دالی و آثاری از هنرمندانی چون پل سزان ، کلود مونه و لئوناردو داوینچی از جمله این مجسمه های با شکوه اند.
• موزه فریدا کالو: یک خانه تاریخی با دیوار های کبالت آبی رنگ به همراه گالری هنری از زندگی فریدا کالو ، هنرمند مکزیکی که در منطقه کولونیا دل کارمن قرار گرفته و در بین گردشگران با نام خانه آبی شناخته می شود. این موزه یکی از مهم ترین جاذبه های گردشگری مکزیک محسوب می شود.

   

  

  جاهای دیدنی مکزیکو سیتی

• خانه حلزونی: جاویر سنوسیان خالق این شاهکار مکزیکی است که همیشه سعی در حفظ هارمونی طبیعی در آثار خود دارد. این اثر که در سال ۲۰۰۶ ایجاد شد ، در واقع خانه ای معمولی متعلق به یک خانواده بود که با دعوت از جاویر سعی در تغییر خانه خود داشتند. از بیرون یک  صدف حلزونی بزرگ را می بینید که رنگ آن نیز از صدف طبیعی الهام گرفته شده است. در داخل خانه منحنی ها ، پنجره های شیشه ای دایره ای و نورپردازی شما را در جای خود میخکوب می کند.
• خوشیمیلکو منطقه ای در ۲۸ کیلو متری جنوب پایتخت ، با مجموعه ای از کانال ها و جزیره های مصنوعی که توسط آزتک ها و سازگار با محیط  زیست ساخته شد ، گزینه مناسبی برای بازدید است.
• ۵ معبد باقیمانده از دوران آزتک ها ، کلیسای جامع که بزرگ ترین کلیسا در جهان می باشد و کاخ هنر های زیبا از دیگر آثار زیبای موجود  در این شهر اند.

تنگه‌ی مس مکزیک

تنگه‌ی مس ، در ایالت چیهواهوا ، یک سری از دره‌های باریکی است که بزرگ‌تر و عمیق‌تر از گراند کانیون در ایالات متحده است. این تنگه در کوه Tarahumara قرار گرفته و نام خود را از رنگ مسی مایل به سبز خود گرفته است. متداول‌ترین روش برای کاوش این تنگه ، مسیری به نام Chihuahua al Pacifico است. این مسیر از ۳۷ پل و ۸۶ تونل عبور می‌کند و دارای ارتفاع ۲۴۰۰ متری از سطح دریاست، به همین خاطر منظره‌ی زیبایی از تنگه دیده می‌شود. بیشتر ماجراجویان از پل‌های معلق، صخره نوردی و پیاده روی در این مکان لذت می‌برند.