محلهی باریو د سالامانکا به خاطر اقامتگاههای شیک، به همراه مغازهها و رستورانهای مجللش مشهور است. چه برای خرید کردن و چه برای نگاه کردن به ویترین فروشگاهها به اینجا آمده باشید، این محله کاملا ارزش وقتی را که هزینه می کنید دارد.
نکتهها:
موزهی ملی باستانشناسی با یک طراحی خوب مجموعهای باستانی و ارزشمند از سراسر شبه جزیره ایبری را در خود جای داده است. بازدیدکنندگان می توانند آثاری از گاهنگاری تمدن اسپانیا و همچنین مکشوفاتی از تمدن قدیمی مصر و بینالنهرین را در اینجا تماشا کنند.
نکتهها:
به مدت دو هزار سال محله گوتیک مرکز معنوی و دنیوی شهر بوده است. بناهای مقدس روم باستان هنوز هم در این منطقه رؤیت میشوند اما قرون وسطی به بهترین نحو در بناها تاریخی این محله به نمایش گذاشته میشود. یک شاهکار معماری گوتیک، کلیسا جامع قرون وسطایی مونته تابور (Monte Tabor) در بلندترین نقطه در مرکز شهر است. این مکان جایی است که کریستف کلمب بعد از اولین سفرش به دنیای جدید توسط پادشاهان کاتولیک مورد استقبال قرار گرفت و از قرون چهارده و پانزده میلادی تبدیل به مقر حکومتیان شهر شد.
در این محله بیهدف پرسه بزنید تا جادوی این دنیای بی رفتوآمد قرون وسطایی را کشف کنید، یک هزارتوی لذتبخش از خیابانهای سنگفرش باریک و کوچههای تاریک پر احساس. میدانهای ساکت و تماشایی را کشف کنید که با صدای مردمی که گپ میزنند و میخندند و یا صدای نوازندگان گیتار اسپانیایی جان گرفتهاند. کودکان اغلب در گوشههای کم رفتوآمد این محله فوتبال بازی میکنند و کافههای کوچک بسیاری با تراسهای پیادهرو در حیاطهای عجیب آنجا پیدا میشوند. با بوتیکهای کوچک، رستورانها و موزهها، محله گوتیک مکان جذابی برای توریستهاست. حتماً از موزه پیکاسو و میدان پادشاه (Plaça del Rei) که گاهی در آن کنسرتهای فضای باز برگزار میشود هم دیدن کنید.
یکی از نامتعارفترین کلیساهای اروپا ساگرادا فامیلیای بارسلونا است که جزو مشهورترین منظرههای اروپا به شمار میرود. این بنا که در فهرست یونسکو نیز به ثبت رسیده، در بخش شمالی شهر واقعشده و برجهای دوکیشکل فضای اطراف آن را احاطه کرده که از تمام ابنیه دیگر مرتفعتر هستند. آنتونی گائودی در سال ۱۸۸۳ برای طراحی این باسیلیکا بهعنوان یک کلیسای نئو گوتیک گمارده شد اما به جای پیروی از نقشهها، او یک نمونه از معماری فراواقع گرایانه خاص خودش را خلق کرد. او یک ایده قطعی در ذهن نداشت و ترجیح میداد در طی روند به نقشه اضافه کرده و یا آن را دگرگون کند. اگرچه گائودی پیشبینی ده تا پانزده سال برای اتمام پروژه را کرده بود، ساخت این کلیسا هرگز تمام نشد؛ درنتیجه بخش اصلی کار که توسط یکی از معماران بسیار مهم کاتالونیا در عصر مدرن طراحی شده بود به صورت پوستهای بیرونی باقی ماند و هیچکس نمیداند که آیا این کار به پایان میرسد یا خیر! چیزی که در وهله اول نگاه بازدیدکنندگان را به خود جلب میکند نمای پر زرق و برق این بنا به همراه سردر پر احساس آن با نمایی از میلاد مسیح و سردر منقلب کننده دیگر آن با طرحی از مصائب و دردهای مسیح و در نهایت رستاخیز اوست. بخش دیگری که به همین اندازه چشمگیر و جذاب است، فضای داخلی بنا یعنی فضایی وسیع به طول نود و ارتفاع شصت متر میباشد. تلآلو سقف به همراه جزئیات تزیینی بسیار و نوری روحانی از پنجرههایی با شیشههای رنگی به داخل بنا میتابد مخاطب را شیفته خود میکند. تأثیر کلی بنا شوکه کننده است. گائودی عصاره شاهکار معماری خود را به بهترین نحو در این جمله بیان کرده است: “کاری که در دستان خدا و به خواست مردم است.”